Galeria zdjęć Rozkład dnia

Program profilaktyczno-wychowawczy

PROGRAM PROFILAKTYCZNO-WYCHOWAWCZY PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO NR 15 W RZESZOWIE.

Program wychowawczo-profilaktyczny powstał w oparciu o podstawę programową wychowania przedszkolnego, która wskazuje cele wychowania przedszkolnego, zadania profilaktyczno-wychowawcze przedszkola oraz efekty realizacji zadań w postaci celów osiąganych przez dzieci na zakończenie wychowania przedszkolnego.

Celem programu jest wsparcie całościowego rozwoju dziecka. Wsparcie to realizowane jest przez proces opieki, wychowania i nauczania, uczenia się, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu działania oraz gromadzenie doświadczeń na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna.

Zawarte w programie profilaktyczno-wychowawczym treści wychowania stanowią spójny system wybranych fundamentalnych wartości, które zostały ujęte w określone zasady wraz z ustalonymi przez nas normami postępowania dla dziecka i dorosłego. Program realizowany jest zgodnie z indywidualnym potencjałem każdego dziecka.

1. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 z późn. zm.), a także rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 356), wskazały szkołom i placówkom obowiązek wprowadzenia zmian w obszarze podejmowanych przez nie działań wychowawczo-profilaktycznych.

Kierunki zmian w tym zakresie obejmują przede wszystkim:

wzmocnienie wychowawczej i profilaktycznej funkcji przedszkola,
poszerzenie problematyki edukacji dla bezpieczeństwa,
ustalenie zakresu treści i liczby godzin przeznaczonych na zajęcia poszczególnych przedmiotów – umożliwiających nauczycielom rozwijanie umiejętności pracy zespołowej dzieci, rozwiązywanie problemów i realizację projektów edukacyjnych.

Od roku szkolnego 2018/2019 działalność edukacyjna przedszkola określana jest między innymi przez program wychowawczo-profilaktyczny, który powinien być spójny i musi uwzględniać wszystkie wymagania określone w podstawie programowej wychowania przedszkolnego. Ich przygotowanie i realizacja to zadanie zarówno dla całego przedszkola, jak i dla każdego nauczyciela.

2. CELE PROGRAMU

Podstawowym celem i założeniem programu wychowawczo-profilaktycznego jest kształtowanie u dzieci prawidłowych postaw oraz wyposażenie ich w niezbędne wiadomości i umiejętności w zakresie funkcjonowania w społeczeństwie oraz bezpieczeństwa, rozpoznawania i przeciwdziałania zagrożeniom we współczesnym świecie.

Cele szczegółowe:

nabywanie umiejętności rozumienia siebie i innych oraz radzenia sobie w trudnych sytuacjach, zwracania się o pomoc do osób dorosłych;
zapoznanie dzieci z regułami życia w grupie, wdrażanie do samodzielności i umiejętności współżycia oraz współdziałania z innymi, próby rozwiązywania konfliktów i dochodzenia do kompromisu;
zapoznanie dzieci z prawami i obowiązkami, światem wartości moralnych oraz koniecznością ponoszenia konsekwencji swoich czynów;
budowanie systemu wartości, takich jak: tolerancja, uczciwość, sprawiedliwość, odpowiedzialność, odróżnianie dobra od zła, szczerość, przebaczenie, cierpliwość;
wyposażenie dzieci w umiejętności pozwalające na ocenę sytuacji zagrażającej ich bezpieczeństwu;
nabywanie wiedzy i umiejętności umożliwiających prowadzenie zdrowego stylu życia (aktywność fizyczna, zdrowe odżywianie);
nabywanie umiejętności pełnienia ról społecznych, adekwatnych do etapu rozwoju dziecka
(np. pełnienie dyżurów);
wzmacnianie u dzieci poczucia własnej wartości, wiary we własne siły, możliwości i umiejętności jako czynniki motywującego do dalszych działań dziecka;
kształtowanie zachowań prozdrowotnych w szczególności umiejętności spędzania wolnego czasu, przestrzegania zasad higieny i zdrowego odżywiania się.
rozwijanie wzajemnych relacji pomiędzy dziećmi, opartych na wzajemnym szacunku i akceptacji

3. STRUKTURA ODDZIAŁYWAŃ WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNYCH

Dyrektor przedszkola:

1) dba o prawidłowe funkcjonowanie przedszkola, poziom pracy wychowawczej i opiekuńczej placówki, kształtowanie twórczej atmosfery pracy w przedszkolu;

2) wspiera finansowo i organizuje działania profilaktyczne w środowisku przedszkolnym;

3) stwarza warunki do prawidłowej realizacji Konwencji o prawach dziecka oraz umożliwia uczniom podtrzymanie poczucia tożsamości narodowej, etnicznej i religijnej;

4) czuwa nad realizowaniem przez dzieci obowiązku szkolnego;

5) organizuje spotkania szkoleniowe dla nauczycieli;

6) dba o zapewnienie bezpieczeństwa na terenie placówki.

Rada pedagogiczna:

1) zapewnia dzieciom wszechstronną pomoc;

2) współpracuje z instytucjami do spraw opieki i wychowania;

3) diagnozuje problemy edukacyjno-wychowawcze w przedszkolu;

4) odpowiada za udzielenie pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

5) wspiera swoją postawą i działaniami pedagogicznymi rozwój psychofizyczny dzieci;

6) udziela pomocy w przezwyciężaniu niepowodzeń, w oparciu o rozpoznanie potrzeb dzieci;

7) dba o zdrowie i bezpieczeństwo dzieci podczas pobytu w przedszkolu.

4. ZADANIA PROGRAMU PROFILAKTYCZNO-WYCHOWAWCZEGO

Lp.	Zadania główne	Normy postępowania	Zadania szczegółowe/kryteria sukcesu
1.	Kultura	- używaj form grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam – nie mów z pełnymi ustami, - okazuj szacunek dorosłym, starszym osobom, - pamiętaj o kulturalnym zachowaniu w trakcie powitań i pożegnań (dzień dobry, do widzenia), - bądź miły dla innych osób (kolegów i dorosłych), - dbaj o porządek wokół siebie (nie śmieć, sprzątaj po zabawie), - słuchaj, kiedy inni mówią, mów, kiedy inni słuchają	- uważne słuchanie, nieprzerywanie wypowiedzi innych, - samodzielne podejmowanie prostych obowiązków w domu i w przedszkolu, - sprzątanie swoich zabawek, układanie książek, - spokojne i ciche zachowanie, gdy inni odpoczywają, - stosowanie zwrotów grzecznościowych w określonych sytuacjach (dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam), - dostarczenie dzieciom wzorców właściwego zachowania się (np. postacie z literatury), - utrwalenie nawyków kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych (w sklepie, autobusie, kinie), - poszanowanie własności i wytworów pracy kolegów, - uczenie się mówienia miłych słów oraz dziękowania innym za te słowa, - kulturalne zachowanie się przy stole, podczas spożywania posiłków, - prawidłowe posługiwanie się sztućcami, - przyzwyczajanie dzieci do przestrzegania zasad dotyczących utrzymywania porządku i szanowania zieleni w najbliższym otoczeniu
2.	Koleżeństwo	- zgodnie baw się z kolegami, - szanuj cudzą własność, - dziel się z innymi tym, co masz, - nie bądź zawzięty w kontaktach z innymi, - nie wyrządzaj krzywdy innym, - nie rób drugiemu, co tobie niemiłe(nie wyśmiewaj się, nie przedrzeźniaj, nie przezywaj) – pomagaj tym, którzy tej pomocy potrzebują	- zawieranie kontraktu grupowego z dziećmi dotyczącego właściwego zachowania w przedszkolu, konsekwentne ich przestrzeganie – wspólne ustalenie zasad i reguł postępowania, zgodnej i bezpiecznej zabawy, - interesowanie się wytworami kolegów, dostrzeganie wysiłku włożonego w ich powstanie, poszanowanie własności i wytworów pracy kolegów, - rozumienie, że inni mają takie same potrzeby jak ja: uczestnictwa w zabawach, korzystania z zabawek, - uczenie się właściwego zachowania podczas rozwiązywania zaistniałego konfliktu, -używanie zwrotów grzecznościowych, korzystanie z pomocy i doradztwa osób dorosłych, zrozumienie tego,co przeżywają inni, - słuchanie kolegów pełniących dyżur w grupie, podporządkowywanie się ich poleceniom i uwagom, - wyrabiane nawyku uprzejmego witania się z kolegami spotkanymi w szatni lub na podwórku (mówienie dzień dobry, skinienie ręką itp.), - dostrzeganie i przeciwstawianie się przejawom samolubstwa, okrucieństwa,przezywania,dokuczania (rozumienie przeżyć z tym związanych), - sprawianie radości innym dzieciom przez składanie życzeń imieninowych, urodzinowych, wykonywanie dla nich upominków, -opiekowanie się nowymi kolegami oraz tymi, którzy tej pomocy potrzebują (rozumienie ich zagubienia i nieporadności), - poszanowanie i akceptacja inności, tolerancja i wrażliwość na drugiego człowieka
3.	Kontrola własnego zachowania.	- unikaj krzyku, kłótliwości, -przestrzegaj zawartych umów, reguł, -oceniaj zachowanie, a nie osoby, -wyrażaj swoje emocje w sposób kontrolowany, -korzystaj z pomocy dorosłych w trudnych sytuacjach, -ciesz się z sukcesów, przyjmuj z godnością porażki, - wystrzegaj się kłamstwa, -odróżniaj dobro od zła, -mów o swoich uczuciach (odczuciach)	-wskazywanie tego, co dobre, i co złe, -rozpoznawanie i nazywanie uczuć i emocji własnych oraz cudzych, - porozumiewanie się umiarkowanym tonem, -uczenie wyrażania swoich oczekiwań w sposób zrozumiały dla innych, -zapoznawanie z bezpiecznymi sposobami rozładowywania emocji bez wyrządzania krzywdy innym – prawo korzystania z Kącika Złości, - poznawanie wzorców właściwego zachowania (postawa nauczyciela, postacie z literatury), -uczenie właściwego przyjmowania pochwał i krytyki poszukiwanie sposobów nagradzania sukcesów innych udział w inscenizacjach dziecięcych z wykorzystaniem literatury, -rozróżnianie prawdy, fałszu, fantazji, kłamstwa w utworach literackich i w sytuacjach codziennych, -podejmowanie prób oceny i ocenianie postępowania bohaterów bajek i opowiadań, -układanie zakończeń historyjek obrazkowych, przewidywanie skutków złego postępowania, wyciąganie wniosków rozumienie konsekwencji kłamstwa dla siebie i innych, -podejmowanie oceny postępowania własnego i kolegów w konkretnych sytuacjach, -systematyczne prowadzenie rozmów, wyjaśnień, wymiany zdań i przedstawienie argumentów dotyczących własnych ocen i odczuć, -liczenie się z odczuciami drugiej osoby, -uczenie się mówienia o rzeczach miłych, wyrażanie dezaprobaty dla zachowań negatywnych, -podejmowanie prób rozwiązywania konfliktów na drodze negocjacji, porozumienia, kompromisu, -eliminowanie zachowań agresywnych
4.	Bezpieczeństwo	-reaguj na sygnał nauczyciela, -nie oddalaj się od grupy z miejsca zabaw, -zachowaj ostrożność w kontaktach z nieznanymi ci osobami, -nie próbuj nieznanych ci produktów i potraw nieznanego pochodzenia, - informuj dorosłych o swoich dolegliwościach (skaleczenie, złe samopoczucie), -pamiętaj swój adres zamieszkania, -unikaj niebezpiecznych zabaw i zachowań, -zachowaj ostrożność w kontaktach z obcymi, -nie zbliżaj się do nieznanych zwierząt, zachowaj ostrożność w kontakcie z nimi, -przestrzegaj zasad ruchu drogowego dla pieszych, -dbaj o wygląd, higienę osobistą oraz czystość i bezpieczeństwo otoczenia, -szukaj pomocy u osób dorosłych w sytuacji zagrożenia	-cykliczne spotkania z policjantem: „Bezpieczny przedszkolak na drodze”, „Bezpieczny przedszkolak na wakacjach”, „Bezpieczny kontakt ze zwierzętami”, „Nieznajomy”, - ustalenie zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu (sala, teren) oraz na wycieczkach, - przestrzeganie zakazu spożywania produktów nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny, grzyby, nieprzyjmowanie słodyczy od nieznajomych), -omówienie sposobu postępowania w razie złego samopoczucia, skaleczenia, określonej dolegliwości, - zapamiętanie własnego imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania, -poznanie możliwości radzenia sobie w sytuacjach zagrażających własnemu bezpieczeństwu, -spotkanie z weterynarzem – omówienie zachowań zwierząt, gdy: zwierzę jest zdenerwowane, boi się, jest chore, - rozumienie przestrzegania zasad kodeksu drogowego dla pieszych, -dostarczenie wzorców właściwego zachowania na ulicy (wycieczki na skrzyżowanie, filmy edukacyjne, książki).
5.	Zdrowie	-nie krzycz, mów umiarkowanym głosem, - unikaj hałasu, -często korzystaj z pobytu na świeżym powietrzu, hartuj swój organizm, -ubieraj się odpowiednio do temperatury, -zjadaj przygotowane dla ciebie posiłki, -jedz owoce i warzywa, -pamiętaj o myciu rąk przed jedzeniem, po wyjściu z toalety, po zabawie na podwórku, -pamiętaj o korzystaniu z zabiegów higienicznych, -zasłaniaj nos i usta przy kichaniu i kasłaniu, -nie obawiaj się wizyty u lekarza, -mów o tym, czego się boisz, co cię boli, -unikaj wielogodzinnego oglądania telewizji i spędzania czasu przy komputerze, laptopie, telefonie komórkowym, innych urządzeniach	-czynne uczestnictwo dzieci w zabawach organizowanych przez nauczycielkę (zabawy ruchowe, zestawy ćwiczeń gimnastycznych, spacery, wycieczki, pobyt na świeżym powietrzu), -uczenie się umiejętności dokonywania wyboru odpowiedniego ubrania stosownie do pogody, -kształtowanie nawyku zdrowego jedzenia, -systematyczne mobilizowanie dzieci do stosowania zabiegów higienicznych oraz mycia rąk w określonych sytuacjach, -rozumienie potrzeby wizyt kontrolnych u lekarza oraz stałego kontrolowania i leczenia zębów, -spotkania z lekarzem, wizyta w gabinecie stomatologicznym, -stosowanie w zajęciach różnych form sprzyjających zrozumieniu potrzeb własnych i kolegów (drama, pedagogika zabawy itp.), -uświadamianie dzieciom konieczności spożywania owoców i warzyw jako źródła witamin – realizacja cyklu zajęć edukacyjnych „Owoce i warzywa przez cały rok”.
6.	Wiem, kim jestem, kim są moi rodzice ,gdzie mieszkam, znam tradycje rodzinne i narodowe.	-kultywuj tradycje swojej rodziny, -rozmawiaj z rodzicami o ich pracy, -pamiętaj o uroczystościach rodzinnych, -bądź dumny z kraju, w którym mieszkasz, - poznaj symbole narodowe, -interesuj się swoim miastem, poznaj jego zabytki, -szanuj język ojczysty i tradycje narodowe, -poznaj piękno swojego kraju, regionu, miasta	-pobudzanie ciekawości do interesowania się historią i tradycjami swojej rodziny, -wzmacnianie więzi rodzinnych poprzez udział rodziców i dziadków w uroczystościach organizowanych w przedszkolu, zajęciach otwartych, festynach, - prowadzenie rozmów i zajęć dotyczących poznawania pracy zawodowej rodziców i dziadków, -uświadamianie dzieciom ich przynależności narodowej – jesteśmy Polakami, mówimy po polsku, rozumiemy znaczenie słowa ojczyzna, -zapoznawanie dzieci z barwami narodowymi, godłem i hymnem Polski, pomaganie w orientowaniu się na mapie Polski, - uczestnictwo w uroczystościach o charakterze patriotycznym, -sumienność i uczciwość w realizacji codziennych zadań i obowiązków
7.	Samodzielność, dostrzeganie swoich mocnych stron.	-bądź samodzielny w czynnościach samoobsługowych, -bądź odpowiedzialny za swoje postępowanie, zachowanie, -radź sobie w nowych, trudnych sytuacjach, -odkrywaj swoje talenty, zainteresowania, -podejmuj się nowych zadań, potrafię pozbyć się lęku przed nieznanym, -dąż do celu, wierz w swoje możliwości („wiem, że to, co robię, jest odpowiednie”), -nie bój się podejmować inicjatywy, -naucz się bronić swego wyboru, miej swoje zdanie na dany temat	-samodzielne ubieranie się (dostosowanie do możliwości rozwojowych dzieci), -opowiadanie dziecka o tym, co wydarzyło się w przedszkolu, domu, -samodzielna organizacja miejsca pracy, wypoczynku, -swoboda wyboru danej aktywności, -stwarzanie sytuacji do dyskusji, rozmów, działań, -realizacja własnych pomysłów dziecka
8.	Zachowanie pożądane – przeciwdziałania agresji	-podejmuj próby podwyższenia poziomu samokontroli, - kontroluj swój gniew i złość, -współpracuj w grupie, -nabywaj umiejętności przydatne w nawiązywaniu przyjaźni, wchodzenia w pozytywne interakcje społeczne, -radź sobie z emocjami poprzez rozpoznawanie ich u siebie i innych	-wyrażanie i nazywanie emocji podczas zabaw, -określanie sytuacji wywołujących różne emocje, np.: radość, złość, smutek, strach itp., -stosowanie technik i metod pozwalających przezwyciężyć negatywne emocje powstałe w wyniku przeżytych porażek i sytuacji stresowych, -uczestniczenie w sytuacjach stwarzających możliwość wyboru, przewidywanie skutków zachowań, zwrócenie uwagi na konsekwencje wynikające z danego wyboru, -szukanie kompromisu w spornych sprawach, -wykorzystanie sytuacji dnia codziennego do nabywania umiejętności samooceny, -dążenie do zrozumienia i przeżywania wartości moralnych, takich jak: dobro, szacunek, uczciwość, odpowiedzialność, odwaga, sprawiedliwość, -wskazywanie przeciwieństw wśród poznanych wartości i zwrócenie uwagi na ich społeczne nieakceptowanie, -wzajemne okazywanie sobie uczuć, mówienie o nich, tworzenie relacji opartych na szacunku, akceptacji i miłości, -przestrzeganie wspólnie ustalonych umów i zasad regulujących współżycie w grupie, -dostrzeganie potrzeb innych, szanowanie ich, -pomaganie kolegom w sytuacjach wywołujących smutek, -szanowanie wytworów pracy innych oraz ich własności, -pomaganie młodszym, nieśmiałym, niepełnosprawnym, akceptowanie ich inności, -współdziałanie -unikanie zachowań agresywnych, powstrzymywanie się przed nimi, dążenie do kompromisu, - unikanie wzajemnego wyszydzania i szykanowania, - wspólne rozwiązywanie powstałych problemów, nawet w sposób niekonwencjonalny, - ocenianie własnego zachowania, działania względem innych, a także zachowania innych względem nas, -szanowanie odrębności narodowych, etnicznych, językowych.
9.	Profilaktyka uzależnień	-mów „nie”, kiedy z czymś się nie zgadzasz, -bądź asertywny, -wybieraj inne aktywności (klocki, rysowanie itp.) zamiast komputera, tabletu, telefonu, telewizora, -naucz się, jakie zagrożenia płyną z nadmiernego korzystania z urządzeń medialnych, -zapamiętaj, że nie należy pić alkoholu, palić papierosów, stosować innych środków uzależniających	-rozwijanie postaw asertywności wśród dzieci oraz umiejętności szukania pomocy w trudnych sytuacjach, -rozpoznanie domowej sytuacji wychowanków oraz diagnozowanie jej pod kątem potencjalnych zagrożeń dla zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci, -podejmowanie działań profilaktycznych zmierzających do przeciwdziałania problemowi narkomanii, lekomanii, uzależnieniu od komputera, gier, telewizji, telefonu komórkowego, -działania profilaktyczne zmierzające do przeciwdziałania problemowi palenia papierosów, picia alkoholu, stosowania innych używek, -uwrażliwianie rodziców wychowanków w zakresie wszelkich uzależnień, -kształtowanie potrzeby samorozwoju oraz budowanie satysfakcji życiowej poprzez rozwijanie zainteresowań jako alternatywy dla zachowań ryzykownych

Realizacja powyższych zadań odzwierciedlona jest w Dziecięcym kodeks zachowań – Kodeksie Przedszkolaka.

5. REGUŁY ZACHOWAŃ OBOWIĄZUJĄCE W NASZYM PRZEDSZKOLU

W Kodeksie Przedszkolaka zawarte są jednakowe dla wszystkich dzieci w przedszkolu normy

dotyczące zachowania:

1) w sali,

2) podczas posiłków,

3) w łazience,

4) w szatni,

5) w trakcie wycieczek, spacerów, przebywania na podwórku.

Kodeks obowiązuje wszystkich członków społeczności przedszkolnej.

KAŻDY NAUCZYCIEL POWINIEN PAMIĘTAĆ!

Dzieci wciąż krytykowane uczą się potępiać.

Dzieci wychowywane w atmosferze wrogości uczą się walczyć.

Dzieci wzrastające w strachu uczą się bać.

Dzieci, które spotykają się wciąż z politowaniem, uczą się użalać nad sobą.

Dzieci ciągle ośmieszane uczą się nieśmiałości.

Dzieci wzrastające pośród zazdrości uczą się, czym jest zawiść.

Dzieci bezustannie zawstydzane uczą się poczucia winy.

Dzieci otoczone tolerancją uczą się cierpliwości.

Dzieci otrzymujące dość zachęty uczą się śmiałości.

Dzieci, którym nie szczędzi się pochwał, uczą się doceniać wartość.

Dzieci w pełni aprobowane uczą się lubić samych siebie.

Dzieci akceptowane uczą się odnajdywać w świecie miłość.

Dzieci, które często słyszą słowa uznania, uczą się stawiać sobie cele.

Dzieci wzrastające w atmosferze wspólnoty uczą się hojności.

Dzieci otoczone rzetelnością i uczciwością uczą się, czym są prawda i sprawiedliwość.

Dzieci wychowywane w poczuciu bezpieczeństwa uczą się ufać sobie i innym.

Dzieci dorastające w klimacie przyjaźni uczą się, jak wspaniale jest żyć.

Dzieci otoczone łagodnością uczą się spokoju ducha.

Zasady zachowania w sali:

Bezpiecznie poruszam się w sali.
Bawię się w zgodnie zgodzie z innymi.
Sprzątam po sobie.
Mówię przepraszam, gdy kogoś skrzywdzę.
Używam słów: proszę, przepraszam, dziękuję.
Dzielę się wszystkim.
Mówię umiarkowanym głosem.
Uśmiecham się do innych.
Jestem tolerancyjny/tolerancyjna.
Pomagamy sobie nawzajem.
Wrzucam śmieci do kosza.
Siedzę poprawnie na krzesełku lub dywanie podczas zajęć organizowanych.
Na zajęciach podnoszę rękę do góry, gdy chcę coś powiedzieć.
Pełnię obowiązki na rzecz grupy – dyżur pełniony przez dzieci 5-, 6-letnie.
Zgłaszam konieczność wyjścia do toalety.

Jestem cicho, gdy:

inni pracują;
inni się bawią;
czytamy i słuchamy;
inni są zmęczeni;
inni odpoczywają.

Normy zachowania podczas posiłków:

Siedzę prosto przy stole.
Jem w ciszy, kulturalnie spożywam posiłek.
Nakładam sobie na talerz tyle, ile zjem.
Czekam, aż wystygnie gorące danie.
Jem powoli (szybkie zjadanie – połykanie – jedzenia jest niezdrowe i nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryzę i żuję.
Jem to, co lubię, próbuję innych potraw.
Bezpiecznie i kulturalnie, według ustalonych wzorów, posługuję się sztućcami.
Kiedy kończę zjadanie zupy z talerza, pochylam go od siebie (nie do siebie, gdyż mogę poplamić ubranie).
Po zjedzonym posiłku grzecznie czekam, aż pani zabierze talerz.
Nóż i widelec odkładamy razem, równolegle na talerzu, jest to ważne w restauracji dla kelnera, gdyż oznacza, że może już zabrać nakrycie. Kiedy natomiast na chwilę przerywam jedzenie, widelec i nóż krzyżuję na talerzu.
Wycieram usta serwetką i odkładam ją na brzeg talerza.
Odchodząc od stołu, zasuwam krzesełko i mówię „dziękuję”.

NORMY ZACHOWANIA W ŁAZIENCE

Higiena potrzeb fizjologicznych:

Bezpiecznie poruszam się w łazience.
Dbam o czystość w łazience.
Najpierw korzystam z toalety, potem myję ręce.
Pamiętam o użyciu papieru toaletowego.
Korzystam z toalety pojedynczo.
Zakładam bieliznę w toalecie.
Zawsze po sobie spłukuję toaletę.
Oszczędnie zużywam wodę, mydło, pastę do zębów.
Jeśli potrzebuję pomocy pani przy skorzystaniu z toalety, proszę o pomoc.

Etapy mycia rąk:

Podwijam rękawy.
Odkręcam kran.
Wyciskam mydło w pianie na rękę.
Namydlam obie ręce.
Płuczę ręce wodą, aby całkowicie spłukać pianę.
Zakręcam kran.
Otrząsam ręce z wody nad zlewem.
Wycieram ręce w swój ręcznik.
Odwijam rękawy i wracam do sali.

Myję ręce:

przed oglądaniem książek;
przed zabawą;
przed rysowaniem;
przed posiłkami i po ich spożyciu;
po wyjściu z toalety;
po powrocie ze spaceru, wycieczki, placu zabaw.

Etapy mycia zębów:

Do kubka wlewam letnią wodę, zakręcam kran.
Wyciskam na szczoteczkę odpowiednią ilość pasty.
Płuczę usta.
Myję zęby okrężnymi ruchami przypominającymi rysowanie małych kółeczek.
Kilkakrotnie płuczę jamę ustną wodą z kubeczka.
Płuczę dokładnie szczoteczkę do zębów i kubek.
Wkładam szczoteczkę do kubka, włosiem do góry.

Normy zachowania w szatni:

Starannie układam swoją odzież, buty ustawiam równo na półce.
Pamiętam o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko (spodnie –jeśli są zmienne, buty, sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki).

Po powrocie z podwórka, przed wejściem do budynku, otrzepuję buty z piasku, błota, śniegu, a następnie wycieram buty o wycieraczkę.
Przy rozbieraniu się pamiętam o kolejności zdejmowania odzieży (odwrotnie niż przy ubieraniu).
Starannie składam odzież i odkładam na swoją półkę.
Pamiętam, aby pomagać kolegom, którzy tego potrzebują (przy rozsuwaniu zamków, odpinaniu guzików itp.).
Po ubraniu się lub rozebraniu ustawiamy się w pary w wyznaczonym przez panią miejscu.
Bezpiecznie poruszam się w szatni, mówię cicho.

Zasady zachowania podczas wycieczek, spacerów, wyjść na podwórko:

Przed wyjściem z budynku przedszkola sprawdzam, czy ubranie jest prawidłowo założone (buty, czapka, rękawiczki, zapięta kurtka).
Idę na spacer w parze z kolegą/koleżanką.
Przemieszczam się w miarę sprawnie.
Mówię cicho lub szeptem.
Dbam o przyrodę.
Jestem ostrożny wobec nieznajomych.
Słucham poleceń nauczycieli i opiekunów.
Idę prawą stroną chodnika.
Do autokaru wchodzę pojedynczo.
Siadam na wyznaczonym przez panią miejscu.
Podczas jazdy autokarem siedzę na swoim miejscu.
Jeśli wchodzę do pomieszczeń (teatr, kino, filharmonia), jestem cały czas z grupą.
Korzystam ze sprzętu zabawowego zgodnie z jego przeznaczeniem.
Podczas zabawy wiem, do czego służy piasek w piaskownicy.
Reaguję na sygnały nauczyciela.

6. STOSOWANY SYSTEM MOTYWACYJNY

W toku oddziaływań wychowawczych i profilaktycznych stosuje się pozytywne wzmocnienia

pożądanych zachowań dziecka.

Nagrodą może być:

pochwała słowna – indywidualna, przed grupą, dyrektorem lub rodzicem,
pochwała gestem lub mimiką,
sprawienie dziecku przyjemności poprzez pierwszeństwo przy wyborze zabawek, zabaw lub gier,
powierzenie ważnej funkcji w grupie, np. pomoc nauczycielce,
nagroda rzeczowa, np. znaczki,
obdarzanie dziecka szczególnym zaufaniem, np. poprzez formę dyżurów.

Nieprzestrzeganie norm obowiązujących w grupie wiąże się z ponoszeniem konsekwencji własnych

działań.

Karą może być:

tłumaczenie, wyjaśnianie powodów, dla których dane zachowanie jest niewłaściwe,
ukazywanie następstw niewłaściwych zachowań, skłonienie dziecka do autorefleksji,
naprawa w miarę możliwości wyrządzonej szkody, zadośćuczynienie za wyrządzoną krzywdę,
ostry sprzeciw i dezaprobata ze strony nauczyciela, „czasowe wyłączenie” z zabawy, aby dziecko przypomniało sobie zasady obowiązujące w grupie i przemyślało swoje zachowanie,
przekazywanie informacji o niepożądanym zachowaniu rodzicom dziecka.

7. ZAMIERZENIA PROGRAMOWE W STOSUNKU DO RODZICÓW WYCHOWANKÓW

1.Zapoznanie rodziców z Programem wychowawczo-profilaktycznym przedszkola, ze wszystkimi zasadami i regułami przyjętymi do realizacji w przedszkolu.

2.Tworzenie spójnego środowiska wychowawczego: przedszkole i rodzina.

3.Wspomaganie rodziców w procesie wychowawczym i pomoc w rozwijaniu ich kompetencji wychowawczych.

4.Uświadomienie rodzicom konieczności ujednolicenia oddziaływań wychowawczych dom - przedszkole.

5.Udział rodziców w spotkaniach ze specjalistami: psychologiem dziecięcym, lekarzem, dietetykiem.

8. EWALUACJA PROGRAMU

1. Analiza dokumentów: dzienniki zajęć, plany miesięczne, sprawozdania nauczycieli i specjalistów.

2. Ankiety dla rodziców, nauczycieli.

3. Karta wywiadu grupowego dla dzieci.

4. Ocena realizacji Programu wychowawczo-profilaktycznego na radzie pedagogicznej ewaluacyjnej.

5. Wyniki analiz są wyznacznikami do pracy w kolejnych latach realizacji Programu.

9. UWAGI KOŃCOWE

1. Program wychowawczo-profilaktyczny przeznaczony jest do realizacji dla dzieci 3-6-letnich.

2. Program nie uwzględnia podziału na grupy wiekowe, pozostawiając nauczycielom swobodę doboru treści, z uwagi na możliwości i potrzeby rozwojowe dzieci, ich zainteresowania, dojrzałość emocjonalno-społeczną.

3.Program ma charakter otwarty, jego treści mogą być rozszerzane w zależności od potrzeb dzieci, przedszkola, sytuacji, warunków środowiskowych oraz środków dydaktycznych, jakimi dysponuje przedszkole.

Program wychowawczo-profilaktyczny Przedszkola Publicznego Nr 15 w Rzeszowie został uchwalony przez Radę Pedagogiczną w porozumieniu z Radą Rodziców zgodnie z art. 84 ust. 2 pkt 1 ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59 i 949).